Prinses Ayako neemt afscheid van haar titel

Het is en blijft Japan, dus het ging allemaal met een ondoorgrondelijke glimlach, maar intussen moet er de afgelopen dagen toch wel het een en ander door prinses Ayako heen zijn gegaan.

Eerst maar het belangrijkste nieuws: zo arriveerde Ayako vanmorgen met haar verloofde Kei Moriya bij de Meiji Tempel voor haar huwelijk…

…en zo kwamen ze als getrouwd stel naar buiten. "Ik ben vervuld van geluk," zei ze stralend tegen de pers, na afloop. Voorafgaand aan haar huwelijk met Kei Moriya moest het achternichtje van keizer Akihito afscheid nemen van de keizerlijke familie. Daar maakt ze na haar jawoord officieel geen deel meer van uit, zo is bepaald in de naoorlogse regels betreffende het keizershuis.

Na vandaag is prinses Ayako 'mevrouw Ayako Moriya', omdat haar echtgenoot geen koninklijk bloed heeft. Je moet wat overhebben voor de liefde. Maar met een Master's in Social Welfare en een baan als wetenschapper aan de universiteit gaat Ayako zich ook zonder die titel wel redden.

Omdat de keizerlijke heren zeer schaars zijn en er geen nieuwe damesaanwas te verwachten is, hebben ze een beetje spijt van die regel, omdat zo de werkdruk wel erg zwaar wordt voor de achterblijvers. Om die reden mag Ayako beschermvrouw blijven van twee organisaties, zo heeft het hof bekend gemaakt. Dat is voor het eerst ooit.

De prinses bezocht vrijdagochtend de keizerlijke heiligdommen Kashikodokoro, Koreiden en Shinden om ceremonieel afscheid te nemen van de Zonnegod en de overleden leden van het keizerhuis. Ayako was daarvoor gekleed in een traditionele kimono, kouchiki.

Daarna had in het paleis het formele afscheid plaats, het Choken-no Gi. Ayako verscheen in een mooie jurk voor de keizer en keizerin en zat achter een tafeltje met rituele voorwerpen.

En zo werd haar exit uit de keizerlijke familie officieel afgehamerd. Haar moeder prinses Takamado hield zich op de achtergrond met prinses Tsuguko. Ayako krijgt van het keizershuis eenmalig 830.000 euro mee om een beetje in stijl te kunnen blijven leven.

Het is vermoedelijk het laatste tiaramomentje voor Ayako, wat erg zonde is van zo'n prachtstuk als de Kudzu. Ze droeg hem voor het eerst op haar 20^ste verjaardag (dat is in Japan zoiets als hier 21 worden) en het stuk is speciaal voor haar gemaakt. De kudzu is Ayako's persoonlijke embleem, de Kudzu tiara heeft dan ook de vorm van Pueraria montana, een klimplant die kudzu wordt genoemd.

Toen ze naar buiten kwam, stonden er zo'n 350 stafleden en keizerlijke politieagenten buiten om ook afscheid te nemen van de prinses.

1991

Omdat de 21ste eeuw langzaam begint door te dringen in het Japanse hof, normaal gesproken streng en stijf op het bizarre af, werden er als laatste shout-out voor deze leuke prinses een aantal privéfoto's vrijgegeven. Ayako, we hardly knew you…

1994

Uniform kleuterschool.

1995

1996

Formele foto voor Shichi-Go-San. Letterlijk is dat 'zeven-vijf-drie', het is een traditioneel festival en rite de passage in Japan voor drie en zeven jaar oude meisjes, en drie en vijf jaar oude jongens. Het feest wordt officieel gehouden op 15 november.