“Het leven is niet altijd makkelijk.” Sonja Bakker (42) vat even samen hoe het haar de laatste tijd is vergaan. Zij en Jan – echtgenoot sinds vier jaar, en vader van hun zoontje Bram – gingen uit elkaar. “Ik had het niet meer naar mijn zin.” Na wat goede gesprekken met de therapeut kijkt Sonja positief vooruit:“Ik ben aan het daten!”
tekst SANDRA TEN BRINK foto’s NICKVAN ORMONDT visagie BART BROM styling PASCAL VAN DE BUNTE-KOK
Twee gestrande huwelijken. Voelt dat als falen? “In het begin wel, maar daarvoor ben ik in therapie gegaan. Van mijn burn-out, nu acht jaar geleden, heb ik geleerd dat je niet alles alleen hoeft op te lossen. Ook al ben je sterk en kun je veel aan, het is okay om je soms te laten dragen. Ik ben opgegroeid in een ondernemersgezin. Falen is geen optie en verantwoordelijkheid nemen een groot goed; ik stuurde op mijn twaalfde al een bollenschuur aan. Toen ik aangaf bij Jan weg te willen, had ik verdriet en schuldgevoel, twee gevoelens waar ik niet te lang mee wilde lopen. Ik heb veel gesprekken met een therapeut gehad: ‘Ga maar door die pijn heen.’
En hoe zit het met vertrouwen in de liefde? “Phoe. Ik zie liefde als iets breeds. De liefde voor mijn kinderen, mijn familie, mijn vriendinnen.
Ik ben omgeven door liefde. Ik gééf veel mensen mijn liefde en ik kríjg ook van veel mensen hun liefde. Maar je doelt natuurlijk op liefdesrelaties… Ik weet het niet zo goed. Ik zie mezelf in ieder geval niet meer samenwonen met een man. Ik vind het heerlijk rustig. Ik heb veel meer tijd voor mezelf, mijn kinderen en mijn vriendinnen. Neem vandaag. We doen deze shoot in de regio Apeldoorn. Ik ben gisteren al hierheen gekomen, heb overnacht bij een vriendin die in de buurt woont. Dat was een halfjaar geleden ondenkbaar. Dan hoorde ik: ‘Wat ongezellig, je kunt er toch ’s ochtends heen rijden.’ Ik heb nu veel meer vrijheid, lucht. Maar ik ben wel aan het daten."
Hè? Je bent aan het daten?!
“Nou ja, misschien is daten een te zwaar woord. Ik ga weleens een hapje eten met een man. Het is beter om leuke dingen te doen dan om thuis op de bank te treuren. Ik wilde er eerst niet aan, zag alleen maar beren op de weg: gaat een man met me uit, omdat ik Sonja ben of omdat ik Sonja ben? Daarom ben ik ook voor Jan gegaan, een keuze met mijn verstand: ik kende hem van vroeger, hij was veilig en vertrouwd. Mijn therapeut wees me erop dat ik meer met mijn hart moet denken. Wat maakt het uit wat zo’n man denkt? Of wat de wereld meent? Mensen kijken toch wel en ik hoef niemand verantwoording af te leggen".
Meer lezen van Sonja? De nieuwe Beau Monde ligt in de winkel vanaf 4 oktober!
