Domien Verschuuren: ‘Ik heb vooral veel mening. Over alles’

De 3FM-dj vertelt openhartig over zijn paniekerige driftbuien, de liefde voor muziek en de donkergrijze wolk die boven zijn hoofd hangt, nadat zijn vader acht jaar geleden een herseninfarct kreeg.

De coolste van de klas? 3FM-dj Domien Verschuuren (30) was eerder een supernerd, inclusief bloempotkapsel en brilletje. “Ik ben dus allang blij met wat ik nu in de spiegel zie.”

productie & tekst NICOLE GABRIËLS foto’s BOP MULDER styling TOMMY DRIESSEN visagie MARIJE ROSENBACH

Als je iets zou kunnen veranderen aan jezelf, wat zou dat zijn?

“Ik zou minder driftig willen zijn. Als iets me niet aanstaat, kan ik opvliegerig reageren. Moet ik bijvoor- beeld in de Italiaanse bergen via smalle weggetjes naar beneden rijden, dan word ik overvallen door een paniekerige drift. En moeten de mensen om mij heen het ontgelden. Ik heb vooral veel mening. Over alles. Over muziek, interviews van collega’s, over het verkeer. Of ik dan het handigste beroep heb als radio-dj met een microfoon voor mijn neus, kun je je afvragen. Maar juist doordat ik een uitgesproken mening heb, worden mijn programma’s echt van míj. Het zorgt ervoor dat een ochtendshow interessant wordt.”

Wie zou je willen zijn voor één dag?

“Martin Garrix. Ik zou willen zien hoe het is om in zijn schoenen te staan, maar ik denk dat ik het niet langer volhoud dan een dag. Zo’n bestaan met vette gigs op Ibiza, een poolparty bij het Ushuaïa, privéjets en nachtelijke werkuren. Ik ontmoet Martin Garrix zeker eens per jaar tijdens het Amsterdam Dance Event. Hij is een heel aardige, nuchtere jongen die eerder verlegen dan uitgesproken is. Ik hoor van mensen om hem heen dat hij het vooral voor zijn naasten heel fijn wil maken. Ze wil laten meegenieten van zijn succes. Knap dat je in zo’n wereld zo oké blijft.”

Welk advies geef je je zestienjarige zelf?

“Doe nou eens rustig. Ik wilde veel te veel en veel te snel. Ik wist dat een werkend bestaan bij de radio mijn gedroomde pad was en werkte al op mijn zestiende bij de lokale omroep in Eindhoven. In die jaren was ik snel jaloers. Kon ik moeilijk begrijpen waarom iemand een carrièrestap eerder zette dan ik. Heb geduld jongen, zou ik willen zeggen. Wees vooral niet te veel bezig met anderen en stampvoet niet zo vaak.”

Waar ben je het meest trots op?

“Het wordt zo’n eigenpijperij als ik zeg dat ik heel trots ben dat ik iedere dag kan doen wat ik het leukst vind: de ochtendshow van NPO 3FM maken. Dat ik van mijn hobby mijn werk heb kunnen maken. Op een gegeven moment kijk je terug en zie je dat er veel gebeurd is in korte tijd. Dat is het moment waarop je beseft: hé, het gaat ergens naartoe met mijn carrière. Naast trots ben ik vooral dankbaar, want de ochtendshow op 3FM presenteren is wel een ding. Dat tijdsblok, van zes tot negen in de ochtend, heeft de meest trouwe luisteraars en is daarmee een belangrijke doelgroep voor het radiostation. Boei ik ze in de ochtend, dan blijven luisteraars vaak de hele dag bij de zender hangen. In november presenteerde ik de show een jaar. Dat voelde goed. De druk ging van de ketel af.”

Wat is je grootste angst in het leven?

“Het verliezen van mijn ouders, en dat is een vrij reële angst. Ze zijn niet onsterfelijk, dat besef ik steeds meer nu ik ouder word. Mijn vader is zeventig, mijn moeder eenenzestig en daarmee zijn ze ‘op leeftijd’. Het kan me erg benauwen als ik daaraan denk.”

Wie zou jou moeten spelen in een film over jouw leven? “Ha. Ik hoef niet bescheiden te zijn en te zeggen dat die film er nooit zal komen? Goed. Martijn Lakemeier, hij speelt in de serie ‘Hollands hoop’. Hij is blond en heeft krullen, dus qua uiterlijk heeft hij niets van me weg. Maar als acteur vind ik hem heel interessant. Overtuigend ook, in elk geval in zijn rol als Pepijn Augustinus in ‘Hollands hoop’."

Wat is de hoogste piek en het diepste dal die in die film getoond zullen worden?

“De hoogste piek is mijn eerste keer meedoen aan Serious Request. In 2004 stond ik als Domientje op de Neude in Utrecht naar het allereerste Glazen Huis te kijken en tien jaar later zat ik er zelf in, met Gerard Ekdom en Coen Swijnenberg. Dat was geweldig. Dat ik mocht meedoen, voelde als een ontzettende carrièrepiek. Die ik afgelopen december voor de vierde keer dunnetjes overdeed met Angelique Houtveen en Sander Hoogendoorn. Happy times. Het diepste dal zou het herseninfarct van mijn vader zijn, in 2010. Ik werd toen gebeld door mijn moeder dat mijn vader in het ziekenhuis lag. Nu, acht jaar verder, gaat het niet enorm beter of enorm slechter met hem. Hij is eenzijdig verlamd en kan niet zelfstandig lopen. Als mens verander je door zo’n gebeurtenis, mijn vaders persoonlijkheid kreeg een klap. Sindsdien ervaar ik het leven alsof er een grijs donderwolkje boven mijn hoofd hangt. Want hoe leuk het huis ook is waar je in woont en hoe mooi de auto waar je in rijdt, alle succes betekent niets als de mensen van wie je houdt niet gezond zijn.”

Het hele interview met Domien lees je in de nieuwe Beau Monde, die vanaf vandaag in de winkel ligt!

 

Een bericht gedeeld door Beau Monde (@beaumonde.nl) op

BEELD: INSTAGRAM

Laatste nieuws